Jak wiadomo, akumulatory samochodowe nie lubią skrajnych temperatur – te bardzo wysokie przyspieszają proces samorozładowania, a te niskie (od 0°C w dół) zmniejszają zdolność akumulatora do przyjęcia prądu, co prowadzi do wydłużenia czasu ładowania, a czasem nawet uniemożliwia akumulatorowi pełne naładowanie.
Nie wszyscy jednak wiedzą, że chociaż w niskich temperaturach spada sprawność akumulatora, czyli zmniejsza się jego moc / zdolność rozruchowa (wyrażona parametrem CCA, ang. Cold Cranking Amperage – prąd zimnego rozruchu), to pomiar napięcia wskazuje wartość wyższą niż w rzeczywistości. Jak to możliwe?
Zjawisko wzrostu napięcia wynika z tego, że gęstość elektrolitu w akumulatorze (a zatem jego napięcie elektryczne) zmienia się wraz z temperaturą. Dla jednoznacznego określenia stanu akumulatora przyjęto, że wartości napięcia podaje się przy tzw. temperaturze odniesienia, tj. 25°C. Oznacza to, że jeżeli pomiaru napięcia dokonano np. przy 0°C (i taką temperaturę ma też akumulator), to aby określić rzeczywisty stopień naładowania akumulatora, należy zmierzoną wartość napięcia przeliczyć do temperatury odniesienia. Upraszczając, dla zobrazowania problemu: na każde 10°C różnicy temperatury podczas pomiaru (liczonych od odniesienia jakim jest 25°C), od uzyskanego wyniku pomiaru napięcia należy odjąć ok. 0,07 V (gdy temperatura otoczenia jest ujemna) oraz dodać 0,07 V (gdy temperatura otoczenia jest dodatnia). Przykład: zmierzone napięcie, które przy -15°C wyniosło 12,35 V, to w rzeczywistości (po przeliczeniu) ok. 12,07 V, czyli realne 25% SoC* (poziomu naładowania akumulatora).
Minimalne napięcie ustabilizowanego akumulatora po odłączeniu od dowolnego obwodu, czyli bez podłączonego obciążenia zewnętrznego i napięcia powierzchniowego, powinno wynosić 12,4 V. Każda wartość poniżej tego zakresu zwiększa ryzyko, że akumulator nie będzie mieć wystarczającej energii, aby uruchomić silnik. Dlatego napięcie akumulatora warto regularnie kontrolować, a akumulator doładowywać, gdy jest ono niższe niż 12,4 V – wcześniej zadbawszy o to, aby elektrolit (jeśli występuje w postaci płynnej) był dobrze wymieszany (poprzez kilkukrotne potrząśnięcie akumulatorem w bezpieczny sposób). Każdy akumulator, którego napięcie spadnie poniżej tej wartości, z czasem ulega zasiarczeniu – a im dłuższy jest ten czas, tym bardziej nieodwracalny staje się proces zasiarczenia.
